تعیین شیوع و فراوانی یا بروز قوز قرنیه در هر منطقه، بخش مهمی از ارزیابی قوز قرنیه است. این امر بر تصمیمات، اهداف و اقداماتی که تعیین می‌کند مراقبت‌ها چگونه انجام می‌شود و چه کسی به سیاست‌های مراقبت‌های بهداشتی دسترسی دارد، تأثیر می‌گذارد.در طول سال‌ها، مطالعات نشان داده‌اند که هم شیوع و هم وقوع قوز قرنیه در مناطق مختلف بسیار متغیر بوده است. علاوه بر نقش مهم ژنتیک، محیط، قومیت و موقعیت جغرافیایی، دلایل دیگری نیز می تواند برای این تنوع آشکار وجود داشته باشد که از آن جمله می توان به عدم تشابه مطالعات اپیدمیولوژیک و طراحی مطالعه آنها، عدم وجود معیارهای مشخص مشابه برای تعریف و طبقه بندی قوز قرنیه، و فقدان اطلاعات تصویربرداری تشخیصی جدیدتر و هوش مصنوعی برای تشخیص در مطالعات قدیمی تر.
شیوع قوز قرنیه در بین اقوام مختلف متفاوت است. مطالعات بر روی جمعیت قفقازی میزان شیوع قوز قرنیه را تقریباً 1000 نفر در هر 100000 نفر گزارش کرده است. مطالعات مربوط به جمعیت آسیایی و خاورمیانه، بروز یک مورد در 1500 تا 5000 را گزارش می‌کنند که به نظر بسیار بیشتر است. بروز قوز قرنیه همچنین در جمعیت آسیایی و خاورمیانه در مقایسه با قفقازی‌ها نرخ بالاتری را نشان می‌دهد (2-4 در هر 100000 در مقایسه با 20 نفر در هر).
به ترتیب 100000 نفر در سال). در مطالعات مختلف، بر اساس معیارهای تشخیصی برای تایید قوز قرنیه، شیوع متفاوت گزارش شده است. معیارهای تشخیصی از رفلکس قیچی در رتینوسکوپی تا تشخیص بر اساس تصاویر توموگرافی Scheimflug متفاوت است. مطالعات مبتنی بر جمعیت در تعیین شیوع و بروز قوز قرنیه دقیق تر از مطالعات مبتنی بر بیمارستان به نظر می رسد. مطالعات مبتنی بر جمعیت به دلیل سوگیری انتخاب، از جمله تنها بیماران علامت دار که به بیمارستان ها مراجعه کرده اند، میزان شیوع کمتری را نشان می دهند. میزان شیوع جهانی از 0.2/100000 در روسیه تا 3300/100000 در ایران متغیر است. 18،27 در مطالعات انجام شده بر روی کودکان، شیوع بالاتر این بیماری گزارش شده است که بالاترین گزارش مربوط به عربستان سعودی با شیوع 4790/100000 است.متاآنالیز اخیر مطالعه، با تجزیه و تحلیل بیش از 50 میلیون فرد از 15 کشور مختلف، شیوع قوز قرنیه را 138/100000 گزارش می کند.
