تاثیر جراحی کاشت قطعات حلقه داخل استرومال آلوژنیک قرنیه (CAIRS) در بیماران مبتلا به قوز قرنیه بر اساس وضعیت پیوند متقاطع قرنیه قبلی
هدف: مقایسه اثرات کاشت بخش حلقه داخل استرومال آلوژنیک قرنیه (CAIRS) بر اندازه‌گیری‌های توپوگرافی و نتایج بصری بیماران مبتلا به قوز قرنیه با و بدون پیوند متقابل قرنیه (CXL) قبل از زمان کاشت
روش‌ها: شصت و هفت چشم با کاشت بخش حلقه داخل استرومالی پیوند قرنیه (KeraNatural؛ Lions VisionGift) به دلیل قوز قرنیه پیشرفته در مطالعه وارد شدند. سی و هفت چشم CXL نداشتند و 30 چشم قبل از ارجاع به جراح سابقه CXL بودند. تغییرات در معادل کروی (SE)، حدت بینایی فاصله اصلاح نشده (UDVA)، حدت بینایی فاصله تصحیح شده (CDVA)، تند کراتومتری (K1)، کراتومتری مسطح (K2)، کراتومتری میانگین (Kmean)، حداکثر کراتومتری (Kmax)، و نازک‌ترین پاکی‌متری به صورت گذشته‌نگر 6 ماه پس از کاشت مورد بررسی قرار گرفتند.
نتایج: میانگین سنی در گروه کراس لینک شده 29 سال و در گروه غیر کراس لینک 24 سال بود (05/0 P>).
تمام پارامترهای توپوگرافی و بینایی قبل از کاشت در هر دو گروه مشابه بود (P> 0.05 برای همه پارامترها). در 6 ماهگی، CDVA، K1 و Kmean در گروه غیر CXL نسبت به گروه CXL بهبود بیشتری نشان دادند (به ترتیب 0.030، 0.018، و 0.039. = P).
نتیجه‌گیری: جراحی CAIRS اثر صاف‌کننده‌ای روی هر دو قرنیه با و بدون CXL دارد. قرنیه با درمان قبلی CXL اثر مسطح کمتری به دلیل اثر سفت کنندگی CXL قبلی داشت.
