بیماری فشارخون که به صورت فشار دیاستولی بالای 90 و یا فشار سیستولی بالای 140 میلیمتر جیوه تعریف می شود باعث تغییرات گسترده و پیچیده ای در عروق بدن می شود. از آنجا که چشم تنها عضوی از بدن است که عروق آن به صورت مستقیم قابل مشاهده می باشد، ممکن است قبل از آنکه عوارض فشارخون در سایر اعضای بدن پدیدار شود بتوان آن را از طریق رگ های شبکیه تشخیص داد. بنابراین اگر چشم پزشک فقط با معاینه چشم به شما گفت که احتمالاً مبتلا به فشارخون هستید تعجب نکنید.
فشارخون بالا به خصوص به صورت مزمن باعث تنگ شدن تدریجی سرخرگ های شبکیه می شود که در مراحل اولیه ممکن است چندان قابل تشخیص نباشد، اما به تدریج با پیشرفت بیماری و تنگی سرخرگ ها شدیدتر می شود.
در مراحل بعدی، خونریزی های کوچک در شبکیه اتفاق می افتد به علاوه ممکن است موادی از داخل عروق به داخل شبکیه نشت کند و به صورت لکه های سفید روی شبکیه ظاهر شود.
در فشارخون بسیار بالا ممکن است علاوه بر عوارض فوق، ورم سر عصب بینایی نیز اتفاق بیافتد. باید توجه داشت فشارخون در این حد بسیار خطرناک است و ممکن است منجر به سکته قلبی یا مغزی شود. بنابراین فرد مبتلا باید به سرعت در بیمارستان تحت مراقبت های خاص درمانی قرار بگیرد. البته لازم به ذکر است که این عوارض فشارخون ممکن است تغییر محسوسی و حادی در بینایی فرد ایجاد نکند؛ به علاوه در صورت درمان مناسب فشارخون، این تغییرات به تدریج بهحالت معمول بازگشته و شبکیه ظاهر عادی پیدا می کند. در بیماران دیابتی اثرات همزمان قند بالا و فشار خون کنترل نشده روی عروق شبکیه می تواند بسیار مخرب باشد لذا کنترل فشار خون در همه بیماران بخصوص بیماران دیابتی اکیدا توصیه می شود.
