بعد از تولید اشک توسط غده اشکی که در قسمت بالای چشم قرار دارد و مرطوب شدن چشم به وسیله آن، مقداری از اشک که در چشم شناور می ماند باید تخلیه شود. این تخلیه با پلک زدن از گوشه چشم صورت می گیرد به این صورت که مابقی اشک به درون کیسه اشکی هدایت و پمپاژ می شود و از آنجا از طریق مجرای اشکی به درون بینی تخلیه می شود. به همین دلیل موقع گریه کردن دچار آبریزش بینی می شویم.
اما گاهی اوقات ممکن در این مسیر ممکن است گرفتگی وجود داشته باشد و مانع از تخلیه اشک از این مسیر شود که به این حالت انسداد مجرای اشکی گفته میشود. انسداد به دو صورت مادرزادی و اکتسابی دیده می شود . در نوع مادرزادی که در نوزادان مشاهده می شود علت می تواند باقی ماندن پرده در انتهای مجرای اشکی باشد که منجر به اشک ريزش مداوم خواهد شد.
اما در بزرگسالان، عفونت مزمن بینی و یا التهاب شدید یا مزمن ملتحمه، موجب می شود مجرای اشکی به تدریج تنگ شده و نهایتا مسدود شود. گاهی نیز شکستگی استخوان های بینی یا صورت می تواند باعث انسداد مکانیکی مجرای اشکی شود. انسداد طولانی مدت مجرای اشکی معمولا منجر به عفونت کیسه اشکی می گردد.
