ناخنک چشم یک بافت و ضایعه مثلثی شکل است که
از سفیدی چشم به سمت سیاهی چشم کشیده می شود.
این ضایعه ناشی از رشد خوش خیم بافت پیوندی و رگ‌های
ملتحمه است و در نواحی آفتابی و گرم و خشک و غبارآلود
شایعتر است.
ناخنک معمولاً ابتدا به صورت توده برآمده روی ملتحمه ایجاد
می‌شود که به تدریج به سمت قرنیه رشد می کند.
به علت وجود رگ‌های زیاد معمولاً رنگ ناخنک صورتی یا قرمز
است.
ناخنک گاهی ملتهب می‌شود و باعث سوزش و خارش و اشک
ریزش می شود.
گاهی اوقات ناخنک رشد زیادی می‌کند و تا وسط قرنیه و
مرکز دید می رسد و باعث اختلال بینایی می شود؛
در اکثر موارد ناخنک با تغییر شکل قرنیه باعث ایجاد
آستیگماتیسم می شود و دید افراد را تار می کند.
به علت ارتباط این بیماری با اشعه ماورابنفش معمولا این حالت
در آقایان که در محیط بیرون بیشتر فعالیت دارند
دو برابر خانم ها دیده می شود.