برخلاف تشخیص قوز قرنیه، نظارت بر پیشرفت بیماری هنوز پیشرفت قابل توجهی نداشته است، اما درک ما از پیشرفت به طور قابل توجهی بهبود یافته است. تکرارپذیری اندازهگیریها در چشمهای مبتلا به قوز قرنیه همچنان یک نگرانی است، بهویژه در بیماری متوسط تا پیشرفته با kmax > 50 D. گروه ما نشان داده است که میانگین ناحیه 3 و 4 میلی متری نقاط داده با محوریت Kmax تکرارپذیری قابل توجهی بهتر از kmax تک نقطه ای دارد. سیستم درجه بندی قوز قرنیه ABCD، که در ابتدا توسط Belin در Pentacam توصیف شد، همچنین به عنوان ابزاری امیدوارکننده برای ارزیابی پیشرفت بیماری، حتی پس از اتصال متقابل، پیشنهاد شده است. سیستم درجه بندی ABCD شامل چندین پارامتر قرنیه است، مانند شعاع متوسط 3 میلی متری قدامی و خلفی انحنای محوری، با تمرکز بر روی نازک ترین نقطه پاکی متری قرنیه، که همچنین یک پارامتر، همراه با حدت بینایی اصلاح شده با فاصله است.