نقشه نمایش برآمدگی یا ارتفاع، شکل واقعی قرنیه را نشان می دهد. سیستم های توپوگرافی دیسک Placido از الگوریتم های پیچیده برای برون یابی داده های ارتفاع با بازسازی انحنای واقعی استفاده می کنند، در حالی که
سیستم های Scheimpflug مستقیماً ارتفاع را اندازه گیری می کنند، بنابراین سیستم های دوم ممکن است دقیق ترین داده ها را ارائه دهند. دادههای ارتفاع بر اساس «بهترین کره مناسب (BFS)» اندازهگیری میشوند و سیستمها ارتفاع نسبی یا نواحی فرورفتگی را بر اساس انحراف از کره مناسب محاسبه میکنند و مقادیر انحراف برحسب میکرون نشان داده میشوند. نواحی آبی در نقشه ارتفاع نشان دهنده مقادیر منفی و نواحی قرمز تعیین کننده مقادیر مثبت هستند. علاوه بر این، نقاط بالای BFS مقادیر مثبت و نقاط زیر BFS نشان دهنده مقادیر منفی است و در آستیگماتیسم قرنیه، یک نصف النهار شیب بیشتری نسبت به دیگری دارد. سیستمهای Placido فقط سطح جلوی قرنیه را اندازهگیری میکنند، در حالی که سیستمهای Scheimpflug هر دو قسمت جلویی و خلفی را اندازهگیری میکنند.