گزارش قوز قرنیه

میانگین اختلاف توان قرنیه توسط شاخص عدم تقارن سطحی (SAI) تعیین می‌شود، که SAI بیشتر از 0.50 غیر طبیعی در نظر گرفته می‌شود. شاخص نظم سطحی (SRI) نشان دهنده بی نظمی های موضعی قرنیه است و SRI کمتر از 1.0 یک مقدار طبیعی است. در سطوح کروی SRI=0 و هرگونه نامنظمی در قرنیه این شاخص را افزایش می دهد. تفاوت بین نیمکره های تحتانی و برتر با شاخص تحتانی- برتر (IS) تعیین می شود، با IS بیشتر از 1.4 D مشکوک بودن به قرنیه KC. مقدار غیر طبیعی شاخص آستیگماتیسم نامنظم (IAI) بیش از 0.50 است. عدم تقارن ناهمواری روی سطح قرنیه توسط شاخص عدم تقارن کروی (AAI) تعریف می شود. تفاوت قدرت قرنیه بین قطر 3.0 میلی متر مرکزی قرنیه و 3.0 تا 6.0 میلی متر در اطراف مرکز قرنیه به عنوان شاخص مرکز / محیطی (CSI) تعریف می شود و CSI کمتر از 1.0 به عنوان یک مقدار طبیعی پذیرفته می شود. . بخش دیفرانسیل شاخص (DSI) به میزان عدم تقارن قرنیه اشاره دارد و در آستیگماتیسم نامنظم افزایش می یابد.
تفاوت بین دو بخش 45 درجه مخالف در شاخص بخش مخالف (OSI) نشان داده شده است. مکان مخروط و شاخص بزرگی (CLMI)، شاخص پیش‌بینی قوز قرنیه (KPI)، و درصد احتمال قوز قرنیه (PPK) نیز پارامترهای مهم برای تشخیص KC در گالیله هستند.