آب مروارید
به از بين رفتن شفافيت و كدر شدن عدسي چشم انسان، آب
مرواريد و در اصطلاح علمي آن كاتاراكت گفته مي شود كه باعث
كاهش بينائي فرد مي گردد.
آب مرواريد مي تواند مادر زادي يا اكتسابي باشد که با افزايش
سن هم احتمال اين بيماري بالا مي رود.
پیشگیری از آب مروارید
شايع ترين نوع آب مرواريد نوع سني ميباشد ( بيش از 70%
موارد ). در واقع آب مرواريد يک پروسه طبيعي پيري است که از
عوامل ديگر مانند نژاد، جنسيت، تغذيه، آب وهوا وغيره نيز تاثير
مي پذيرد. تاکنون روش موثري براي پيشگيري از آب مرواريد
سني شناخته نشده است. اما نمي توان نقش بعضي از عوامل را
نادیده گرفت . در اين ميان نقش نور ماوراء بنفش خورشيد
(ultraviolet يا به اختصار UV ) و بعضي از عوامل تغذيه اي در
ايجاد زودرس آب مرواريد بيشتر شناخته شده است.
بنابراين استفاده از عينکهاي آفتابي ويا کلاههاي نقابدار مخصوصا
در افرادي که مدت طولاني در معرض نور آفتاب قرار مي گيرند،
مي تواند در پيشگيري نسبي آب مرواريد موثر باشد.
همچنين ترک سيگار يا کاهش استعمال آن مي تواند بسيار موثر
باشد.
نقش منفي الکل را نيز نمي توان نديده گرفت. تغذيه خوب به
همراه استفاده از ميوه و سبزيجات و مواد غذايي که به اصطلاح
سرشار از آنتي اکسيدان هستند، مي تواند نقش نسبي در
پيشگيري از آب مرواريد داشته باشد(مراجعه کنید به فصل
تغذیه).
درمان آب مروارید
در مراحل اوليه آب مرواريد، وضعيت بينايي با استفاده از
عينك، عدسي‌هاي بزرگ نما و نورهاي قوي‌تر بهبود مي‌يابد.
اما اگر اين تدابير كمك كننده نباشد، جراحي تنها راه درمان
است كه شامل خارج كردن عدسي كدر شده و جايگزيني آن با
عدسي مصنوعي است. دارو، قطره، ورزش يا عينك مانع بروز يا
بهبود آب مرواريد نمي‌شوند.زمان عمل با توجه به نياز و شرايط
هر فرد متفاوت است. در افراد مسن كه نياز چنداني به ديد
كامل ندارند ممكن است ديرتر نياز به انجام جراحي باشد.
به هرحال شما با كمك چشم پزشك در اين زمينه تصميم خواهيد
گرفت.
آب مرواريد زماني نياز به جراحي دارد كه اختلال بينايي، انجام
فعاليت‌هاي شغلي يا روزمره مانند رانندگي، مطالعه و تماشاي
تلويزيون را مختل كند و نيازي به رسيدن کامل آب مرواريد
نيست.
در اغلب موارد، انتظار براي انجام عمل آب مرواريد ضرري به
چشم نمي رساند. اگر هر دو چشم به آب مرواريد مبتلا باشند
پزشك آنها را در يك زمان جراحي نمي‌كند. هر چشم بايد به طور
جداگانه تحت عمل جراحي قرار گيرد. در صورتي که وضعيت
اورژانسي نباشد بهتر است حداقل 4 ماه بين دو عمل فاصله باشد.
گاهي اوقات در بيماران مبتلا به بيماري قند جهت معاينه شبكيه و
درمان ضايعات ناشي از بيماري انجام عمل آب مرواريد ضروري
است.
با تاخير در عمل جراحي به تدريج بينايي فرد كاهش يافته به
طوري كه در حد شمارش انگشتان و يا فقط درك نور خواهد رسيد،
در اين مرحله در تعداد كمي از بيماران ممكن است منجر به
افزايش فشار داخل چشم (آب سياه) شود و در نتيجه نياز به
جراحي اورژانس پيدا مي‌كند كه عوارض و خطرات آن بيشتر از
جراحي معمول است.