اپیتلیوم قرنیه تعدادی از نیروهای درونی و بیرونی مانند فشار داخل چشم، حرکت پلک، حرکت لایه اشک، استفاده از لنزهای تماسی و مالش چشم را تحمل می کند. به نظر می رسد مالش چشم اثرات قابل توجهی بر توپوگرافی قرنیه و نمایه ضخامت اپیتلیال دارد. حتی نیروهای غیرفعال پلک بالایی نیز بوده است
نشان داده شده است که باعث تغییرات توپوگرافی در سطح قرنیه می شود. مک مونیز و همکاران کاهش قابل توجهی در ضخامت اپیتلیال تا 18.4 درصد در مرکز و وسط محیطی در پاسخ به نیروهای فشاری و برشی ایجاد شده توسط مالش الگوی دایره ای 15 ثانیه روی قرنیه نشان داد [120]. نازک شدن اپیتلیال مربوط به مالش ممکن است شامل مسطح شدن سلول و همچنین جابجایی از ناحیه مالیده شده سلول های اپیتلیال / مایع خارج سلولی / سیتوپلاسم از سلول های ترکیده / موسین باشد. قابل توجه افزایش شاخص نظم سطحی و مقدار کمی (5/0 دیوپتر) آستیگماتیسم القا شده نیز بلافاصله پس از 60 ثانیه مالش آزمایشی چشم مشاهده شده است. این یافته ها ترومای قابل توجه اپیتلیال ناشی از تنش برشی چرخه ای ناشی از مالش چشم و خستگی بیومکانیکی را نشان می دهد که می تواند منجر به نازک شدن قرنیه، از دست دادن سفتی، ضعیف شدن بافت و برآمدگی مخروطی شکل شود.
