بلفاریت، قدامی یا خلفی (اختلال عملکرد غده میبومین-MGD) یکی از شایع ترین شرایطی است که در چشم پزشکی با آن مواجه می شود، که MGD علت اصلی بیماری خشکی چشم تبخیری در نظر گرفته می شود. بررسی اپیدمیولوژیک MGD به دلیل عدم اجماع در تعریف و فقدان یک روش استاندارد ارزیابی بالینی محدود شده است، با این حال برخی از مطالعات شیوع آن را تا 60٪ در جمعیت های خاص گزارش می کنند. بلفاریت مزمن یک علت شایع تحریک چشم، ناراحتی و مالش چشم است که تاثیر مکانیکی آن منجر به کاهش استحکام خالص قرنیه و احتمالاً تغییر شکل مخروطی می شود. علاوه بر این، تحریک مکانیکی سلول‌های اپیتلیال در طول مالش چشم باعث آزاد شدن مولکول‌های التهابی مانند اینترلوکین‌ها و فاکتور نکروز تومور می‌شود. غلظت بالای آنزیم های تجزیه کننده ماتریکس متالوپروتئینازها نیز در اشک افراد مبتلا به MGD گزارش شده است. ارتباط بلفاریت و MGD با قوز قرنیه به طور گسترده مورد بررسی قرار نگرفته است.
