تلویزیون و یک تصور اشتباه

تماشاي تلويزيون از فاصله نزديک برخلاف تصور عموم مردم، در ضعيف شدن چشم تأثيري ندارد. بسياري اوقات ملاحظه مي شود که پدر و مادرها وقتي از ضعيف شدن چشم فرزندشان مطلع مي شوند دليل آن را تماشاي تلويزيون از نزديک مي دانند، درصورتي که اصولاً تلويزيون نقشي در ضعيفي چشم ندارد.
 ضعيفي چشم يک مکانيسم ژنتيکي دارد و بطور اتوماتيک اتفاق مي افتد و ربطي به تماشاي تلويزيون ندارد .
 اولين تلويزيون هايي که ساخته شد و به بازار آمد در اشعه تابشي خود اشعه ايکس داشتند که اين پرتو براي چشم و ديگر ارگان هاي بدن مضر هست، بنابراين سازندگان و فروشندگان در آن زمان توصيه مي کردند که در فاصله دورتري از تلويزيون بنشينيد. لذا موضوع فاصله گرفتن از تلويزيون از آنجا منشأ گرفته است و البته امروزه اين نوع تلويزيون ها توليد نمي شوند و جاي نگراني وجود ندارد.
 به طور کلي بچه هايي که دچار کاهش بينايي هستند، مجبورند براي واضح تر ديدن تصاوير به تلويزيون نزديک شوند. اين مسئله بايد به عنوان هشداري براي پدر و مادرها قلمداد شود و آنها به محض مشاهده اين رفتارها فرزندشان را براي معاینه نزد اپتومتریست ببرند.
 ضمناً گاهي اوقات بچه ها به علت کاهش شنوايي ممکن است به تلويزيون نزديک شوند که بايستي به آن توجه کرد، يک محيط شلوغ و پر سر و صدا عامل ديگري است که ممکن است فرزند شما را مجبور کند که براي تمرکز بيشتر جهت مشاهده برنامه مورد علاقه خو د، به تلويزيون نزديک شود.
 تماشاي تلويزيون از نزديک تنها ممکن است موجب خستگي چشم شود نه ضعيفي چشم و نور زياد. تلويزيون در اتاق تاريک ممکن است خستگي بيشتري را ايجاد کند، بنابراين در هنگام مشاهده تلويزيون بهتر است که نور اتاق با نور تلويزيون هماهنگ شود.
 والدين محترم بجاي اينکه فرزندشان را از نزديک نشستن به تلويزيون منع کنند اول از سالم بودن بينايي آنها توسط چشم پزشک یا اپتومتریست مطمئن شوند

پیمایش به بالا