برای اصلاح آستیگماتیسم، لیزر اگزایمر نصف النهار شیب دار قرنیه را صاف می کند تا با نصف النهار صاف تر مطابقت داشته باشد. به طور کلی، PRK توریک به اندازه PRK کروی قابل پیش بینی نبود و تمایل به تصحیح نادرست سیلندر داشت. گرایش به سمت اصلاح نادرست سیلندر در مطالعات قبلی احتمالاً به جای خطای محوری به نوموگرام های محافظه کارانه نسبت داده می شود، زیرا محور بعد از عمل معمولاً بین 10 تا 15 درجه از مقادیر قبل از عمل بود.
لیزرهای اسکن امکان بازیابی مستقیم تری از سطح قرنیه توریک را در یک کره، همراه با تصحیح همزمان دوربینی یا نزدیک بینی فراهم می کنند. معمولاً بافت کمتری در طی PRK توریک با لیزر اسکن در مقایسه با لیزر پرتو وسیع برداشته می‌شود. گزارشی از PRK با استفاده از الگوهای فرسایش هدایت‌شونده از جلو موج در 23 چشم با نزدیک‌بینی کمتر از -8 D و استوانه کمتر از -3.5 D، UCVA 20/16 یا بهتر در 25 چشم (83%) در 1 سال، بدون از دست دادن BCVA معمولی با کنتراست بالا در هیچ‌یک از چشم‌ها (BCVA25%) و بدون از دست دادن BCVA2. گزارش‌های مشابه، درمان‌های مؤثری را با فرسایش توریک هدایت‌شونده از جبهه موج نشان می‌دهند.
پی آر کی هایپروپیک
بر خلاف PRK نزدیک بینی که در آن قرنیه مرکزی صاف می شود (شکل 6)، در PRK هایپرمتروپیک بافت بیشتری از ناحیه میانی نسبت به قرنیه مرکزی برداشته می شود که منجر به شیب موثری می شود . انتقال شدید بین قرنیه درمان شده و درمان نشده در محیط می تواند باعث تیرگی و پسرفت قابل توجهی شود. به همین دلیل، پالس‌های اضافی برای ترکیب ناحیه میانی محیطی که حداکثر تخریب شده با قرنیه محیطی درمان نشده اعمال می‌شود. بنابراین PRK هایپروپیک برای حفظ اندازه کافی درمان هایپروپیک مرکزی نیاز به یک منطقه فرسایشی بزرگ دارد.
مطالعات اولیه با استفاده از مناطق درمان هایپروپیک 4.0 میلی متری همراه با یک منطقه ترکیبی کل تا 7.0 میلی متر یک اثر رگرسیون غیرقابل قبول را نشان داد. تعداد قابل توجهی از چشم ها بهترین دید اصلاح شده را از دست دادند که عمدتاً به دلیل تمرکز خفیف همراه با مناطق نوری کوچک بود. مطالعات بعدی از مناطق درمان هایپروپیک بزرگتر با مناطق انتقال تا 9.5 میلی متر استفاده کردند. این مطالعات به طور کلی نشان داد که با حداقل 12 ماه پیگیری پس از درمان برای دوربینی کم (تا 4.0 + تا 5.0 + D) 65٪ تا 92٪ از چشم ها در 1.0 روز از اصلاح مورد نظر بودند. دوره از عمل جراحی تا تثبیت پس از عمل برای همان مقدار اصلاح برای دوربینی بیشتر از اصلاح نزدیک بینی است. درمان درجات بالاتر دوربینی منجر به پیش‌بینی و ثبات ضعیف‌تر می‌شود.
PRK هایپرمورپی با هدایت جبهه موج با روندهای تصحیح بیش از حد نزدیک بینی اولیه با رگرسیون هایپروپیک در طی یک دوره پیگیری 24 ماهه موفقیت نشان داده است. اوبرارت و همکاران گزارش شده در پایداری انکساری PRK که در یک سال به دست آمد، تا 7.5 سال بدون هیچ شواهدی از تغییر دوربینی، نوسانات روزانه، یا رگرسیون دیررس حفظ شد. تیرگی قرنیه محیطی با گذشت زمان کاهش یافت، اما همچنان در تعدادی از چشم ها در آخرین ویزیت پیگیری مشهود بود. PRK هایپروپیک برای درمان ازوتروپی سازگار در بزرگسالان جوان با نتایج امیدوارکننده استفاده شده است.
