1. عینک بزنید: استفاده از عینک دارای پوشش ضدبازتاب نور باعث رسیدن نور بیشتری به چشم شده و دید شبانه را بهتر می کند. اگر کمی نزدیک بین هستید و نیازی به زدن عینک به طور دائم ندارید، لااقل بعد از غروب آفتاب از آن استفاده کنید. از نور زرد استفاده کنید. بعد از ۶۰ سالگی، بسیاری از مردم در نور زرد (چراغ معمولی بهتر از نور چراغ های فلورسنت می بینند.
2. چراغ کافی روشن کنید: اگر پزشک جدا شدن شبکیه را در چشم شما تشخیص داده است، به نور کافی، مخصوصا هنگام مطالعه، نیاز دارید. در مراحل اولیه بیماری، قرار دادن یک لامپ هالوژن در پشت سر، از روی شانه نور مناسبی را فراهم می کند.
3. خوب بخورید: شواهد نشان داده است که مواد مغذی کافی به کنترل گرفتاری هایی که باعث شب کوری می شوند کمک می کند. مهم ترین این مواد عبارتند از ویتامین های C , A و E، روی، و بتا کاروتن، که در بدن به ویتامین A تبدیل می شود. اگر برنامه غذائی شما شامل غلات سبوس نگرفته، میوه و سبزیجات است، بدنتان مواد کافی دریافت می کند. در غیر این صورت خوردن روزانه کپسول #مولتی_ویتامین شاید لازم است. 4. شب رانندگی نکنید: رانندگی بعد از غروب آفتاب، مخصوصا وقتی نور چراغ اتومبیل های روبه رو چشم را می آزارد، کار دشواری است. در مسیرهائی رانندگی کنید که نور چراغ های مقابل در خارج از دید مستقیم شما قرار گیرند. 5. عینک آفتابی بزنید: در جاده ها، دو کیلومتر قبل از رسیدن به تونل، #عینک آفتابی بزنید تا چشمتان راحت تر به تاریکی داخل تونل عادت کند. به محض ورود به تونل، عینک را بردارید.
