در طی یک پلک زدن کامل، چندین رویداد رخ می دهد که در حفظ هموستاز لایه اشکی مهم است. این شامل پخش شدن لایه اشکی از مخزن منیسک اشک در سطح چشم، توزیع یکنواخت و طراوت منظم TF است. همچنین شامل آزاد شدن میبوم به داخل TF از غدد میبومین از طریق اثر فشاری اربیکولاریس و عضله ریولان است. همچنین اجازه می دهد تا منیسک های اشکی بالا و پایین با هم مخلوط شوند و در نتیجه باعث ایجاد پارگی می شوند
حتی گسترش میبوم و سایر اجزای TF در سطح چشم. یکی دیگر از عملکردهای ضروری پلک زدن، تخلیه اشک است. همانطور که پلک بالایی به سمت پایین و پایینی بینی حرکت می کند، اشک ها به سمت نواحی بالایی و پایینی (عمدتاً پایینی) کشیده می شوند و سلول ها و سایر مواد زائد را از سطح چشم پاک می کنند. چرخه چشمک زدن شامل خود چشمک زدن و فاصله بین چشمک زدن است که در طی آن تبخیر لایه اشک آور رخ می دهد. سرعت پلک زدن تحت تاثیر عوامل مختلف محیطی و سطح چشمی قرار دارد. بنابراین می توانیم درک کنیم که تعدادی از عوامل می توانند هموستاز لایه اشکی را مختل کنند: ناهنجاری های پلک و پلک زدن، بی نظمی های سطح چشم، کمبود اجزای اشک و ناهنجاری های حسی عصبی.