نحوه اصلاح لیزری ضعف بینایی

نحوه اصلاح لیزری ضعف بینایی 
نمایش شماتیک الگوی ابلیشن قرنیه لازم برای اصلاح دوربینی با لیزر اگزایمر. بیشترین مقدار بافت از حاشیه ناحیه نوری با انتقال تدریجی به سمت سطح قدامی قرنیه برداشته می شود.
اگرچه پرتو لیزر اگزایمر در 193 نانومتر برای چشم انسان نامرئی است، فلورسانس ضعیفی از نور آبی عمیق گاهی در طول فرسایش استرومایی قابل مشاهده است. صدای شلیک لیزر، سیگنال بازخورد اصلی به جراح، همراه با تغییر در رفلکس نور، با پیشرفت فرسایش استرومایی است.
اگر میتومایسین موضعی C (MMC)، معمولاً 0.2 میلی‌گرم در میلی‌لیتر، (معمولاً در موارد تصحیح نزدیک‌بینی بالا) هنگامی که PRK بر روی فلپ لیزیک اعمال می‌شود، یا برای بهبود اسکار مه‌آلود قبلی PRK استفاده می‌شود، ممکن است به‌عنوان یک چسب خیس‌شده به مدت 1 دقیقه یا کمتر در انتهای لیزر روی سطح ساییده شده قرار داده شود. مطالعات نشان داده اند که MMC یک مکمل ایمن در PRK است. در چشم‌های بسیار نزدیک‌بین (بیش از 8 روز)، MMC 0.2 میلی‌گرم در میلی‌لیتر به مدت 45 ثانیه باعث تأخیر در اپیتلیال شدن و یا ایجاد عوارض جانبی در 12 ماهگی نشد. با این حال، حدود 6 درصد تصحیح بیش از حد را القا کرد. نشان داده شده است که MMC به طور موثر از تیرگی اولیه یا مکرر در چشم PRK یا PTK اولیه یا درمان مجدد در 6 ماهگی جلوگیری می کند. میکروسکوپ کانفوکال هیچ عارضه جانبی قابل توجهی بر روی کراتوسیت ها پس از PTK با MMC در مقایسه با PTK به تنهایی نشان نداده است.
گروه کروگر اثر MMC با دوز پایین (0.02mg/ml) را بر PRK مطالعه کردند و دریافتند که دوز سنتی 0.2 mg/ml برای نزدیک بینی > یا =-6 D و عمق ابلیشن عمیق تر > یا = 75 میکرون موثرتر است. برای مقادیر کمتر نزدیک بینی یا ابلیشن های کم عمق، به نظر می رسد دوز پایین MMC (0.02mg/ml) به اندازه دوز سنتی (0.2mg/ml) موثر باشد.
با وجود ایمنی گزارش شده MMC، عوارض تهدید کننده بینایی از جمله گلوکوم و سوراخ شدن قرنیه گزارش شده است. جستجو برای تعدیل کننده موضعی مناسب برای بهبود زخم ادامه دارد که ویژگی بالایی برای سنتز کلاژن بدون عوارض جانبی سمی دارد.
درمان فوری بعد از عمل
پس از تکمیل عمل، قطره های آنتی بیوتیک، استروئیدی و ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) معمولاً در چشم قرار می گیرد و به دنبال آن یک لنز تماسی نرم بانداژی (BSCL) قرار می گیرد. اگر انواع لازک، اپی لیزیک یا اپی لازک انجام شده باشد، جراح قبل از استفاده از داروها و BSCL، ورقه اپیتلیال را با دقت شناور کرده و با BSS در موقعیت خود قرار می دهد. BSS سرد ممکن است قبل و/یا بعد از عمل PRK اعمال شود، با این باور که خنک‌سازی درد و تشکیل مه را کاهش می‌دهد، اگرچه این مورد اثبات نشده است. اگر بیمار نتواند BSCL را تحمل کند، ممکن است از یک چسب فشاری استفاده شود