پاسخ در فیلم اشک

سایر عوامل مورد علاقه که می توانند بر تمایز تکثیر سلولی، واسطه فرآیندهای پاسخ التهابی، بهبود زخم و فیبروز (فرآیندهایی که همگی در چشم های کراتوکونیک تغییر می کنند) تأثیر بگذارند عبارتند از فاکتور رشد اندوتلیال عروقی (VEGF)، فاکتور رشد عصبی (NGF)، شبه انسولین. فاکتور رشد (IGF)، فاکتور رشد کبدی (HGF)، فاکتور رشد کراتینوسیت (KGF) و فاکتور رشد اپیدرمی (EGF). همه اینها در اختلال هموستاز قرنیه نقش دارند. ارتباط VEGF با KC مبهم است، با برخی از مطالعات سطوح پایین‌تری را در نمونه‌های قرنیه گزارش می‌کنند و برخی دیگر هیچ تفاوتی در سطوح VEGF در نمونه‌های مایع اشکی بیماران KC در مقایسه با گروه شاهد پیدا نمی‌کنند. NGF و EGF اجزای طبیعی لایه اشکی هستند و در پاسخ ترمیم زخم قرنیه نقش دارند. NGF بر تکثیر سلول های اپیتلیال قرنیه تأثیر می گذارد و کاهش قابل توجهی در بیان NGF در قرنیه های KC به عنوان بخشی از عدم تعادل در مسیر سیگنالینگ NGF شناسایی شده است. ارتباط مثبت و معنی داری بین NGF و چندین شاخص توپوگرافی در قرنیه قوز قرنیه شناسایی شده است که بر نقش کلیدی بالقوه NGF در پاتوفیزیولوژی KC. اثر دقیق HGF و KGF بر روی سلول‌های استرومایی قرنیه به دلیل شواهد گزارش شده غیرقابل‌قطع همچنان مبهم است.