چرا ورزش های چشم تجویز می شود؟

پزشک شما ممکن است تمرینات چشمی را در موارد زیر تجویز کند:
مشکل در تمرکز چشم برای خواندن
یک چشم که به سمت بیرون یا داخل حرکت می کند (نارسایی همگرایی)
تحت عمل جراحی قرار گرفت و نیاز به بهبود کنترل عضلات داشت
چشم های ضربدری (استرابیسم)
تنبلی چشم (تنبلی چشم)
دوبینی
مشکل در درک عمق (دید سه بعدی ضعیف)
پزشکان همچنین ممکن است تمرینات چشمی را برای شرایطی که شامل نحوه عملکرد چشم‌های شما با یکدیگر است توصیه کنند. این شرایط می تواند باعث مشکلاتی مانند:
تاری دید
خستگی چشم
افزایش حساسیت به نور
تمرینات کمکی نمی کند اگر:
نارساخوانی دارند
زیاد پلک بزن
چشمک زدن
اسپاسم چشم دارند
عضله چشم فلج شده است
چگونه چشمان خود را ورزش دهید
تمرینات چشم برای تقویت عضلات چشم، کمک به تمرکز، سهولت حرکات چشم و تحریک مرکز بینایی مغز طراحی شده اند. همانطور که آنها را تمرین می کنید و به سراغ موارد جدید می روید، یاد خواهید گرفت که چگونه ماهیچه های چشم خود را کنترل کنید و آنطور که باید ببینید. برنامه ورزشی شما به چیزهای مختلفی از جمله سن و وضعیت چشم شما بستگی دارد.
در اینجا چند تمرین وجود دارد که می توانید امتحان کنید:
قانون 20-20-20 وقتی روی کاری متمرکز هستید، هر 20 دقیقه مکث کنید تا به مدت 20 ثانیه روی چیزی که 20 فوت دورتر است تمرکز کنید.
قطع چشمک زدن. وقتی روی صفحه تلویزیون یا رایانه متمرکز می‌شوید، کمتر پلک می‌زنید. اگر متوجه خشکی چشم یا شروع سردرد شدید، توقف کنید و سعی کنید با سرعت طبیعی پلک بزنید.
کف دست برای آرامش. به آرامی کف دست‌هایتان را روی چشم‌های بسته‌تان قرار دهید تا زمانی که تمام تصاویر پس از آن به مدت 30 ثانیه سیاه شوند. مطمئن شوید که به چشمان خود فشار وارد نکنید.
شکل هشت. یک عدد بزرگ 8 را تصور کنید که حدود 10 فوت جلوی شما چرخیده است. به آرامی آن را با چشمان خود چندین بار ترسیم کنید. سپس به سمت دیگر بروید.
چشماتو بچرخون بدون اینکه سر خود را تکان دهید چندین بار به راست و چپ نگاه کنید. سپس چندین بار به بالا و پایین نگاه کنید.
دور و نزدیک. این برای افرادی که از عینک استفاده می کنند خوب است. آنها را بردارید و انگشتان شست خود را در هوا نگه دارید، یکی نزدیک صورت و یکی دورتر. هر کدام به مدت 2 ثانیه، روی انگشت شست نزدیک، سپس انگشت دور، چیزی در سراسر اتاق و چیزی حتی دورتر، مانند آن طرف خیابان، تمرکز کنید.
بینایی درمانی
تمرینات چشم می تواند بخشی از درمان بینایی باشد. به آن مانند فیزیوتراپی برای چشمان خود فکر کنید. اپتومتریست شما ممکن است یک برنامه بینایی درمانی به شما ارائه دهد تا مهارت بینایی شما را بهبود بخشد، شما را راحت تر کند و نحوه تفسیر مغز شما از آنچه می بینید را تغییر دهد. این برنامه همچنین ممکن است شامل لنزهای ویژه، منشورها، وصله ها، اهداف الکترونیکی یا تخته های تعادل باشد.
به عنوان مثال، اگر کودک شما تنبلی چشم دارد، ممکن است از بینایی درمانی استفاده کند، از دست دادن بینایی در یک چشم، زیرا از چشم دیگر بیشتر استفاده می کند. این وضعیت معمولا در دوران کودکی شروع می شود. ابتدا ممکن است کودک شما عینک بخورد. سپس، پزشک یک وصله روی چشم خوب آن‌ها قرار می‌دهد یا از قطره‌های چشمی برای محو کردن آن استفاده می‌کند تا مجبور شوند بیشتر به تنبلی چشم تکیه کنند. ورزش همچنین می تواند مغز کودک شما را وادار کند تا از طریق چشم ضعیف تر ببیند، که به بازیابی بینایی کمک می کند.