انحراف چشمی در کودکان مانع از کارکردن توام چشمها می شود و مغز چنین یاد می گیرد که تصویر چشم منحرف شده را نادیده گرفته و تنها تصویر چشم مستقیم یا چشم با دید بهتر را بپذیرد. این امر سبب از بین رفتن درک عمق و دید دو چشمی می شود در نتیجه در یکی از چشمها تنبلی ایجاد می شود .