هدف: قوز قرنیه یک بیماری پیشرونده قرنیه است که با افزایش آستیگماتیسم نامنظم میتواند منجر به نابینایی شود. در حال حاضر روش های مختلفی برای درمان قوز قرنیه در دسترس است و در موارد خاص ممکن است انتخاب مناسب ترین گزینه مشکل باشد. این مقاله روشهای درمانی موجود برای قوز قرنیه را بررسی میکند تا اطلاعات کاربردی و مفیدی را برای انتخاب مناسبترین گزینه برای هر بیمار در اختیار پزشک قرار دهد. روشها: برای بررسی روشهای درمانی برای مراحل مختلف قوز قرنیه، پایگاههای PubMed (کتابخانه ملی پزشکی ایالات متحده) و Scopus (Elsevier BV) با استفاده از کلیدواژههای “قوز قرنیه”، “لنز تماسی”، “صلاحیت پیوندی”، “Intacs” جستجو شدند. “، “کراتوپلاستی”، “ژن درمانی” و “آستیگماتیسم نامنظم” و مقالات مرتبط بر اساس پارامترهای ارزیابی بیماری و روش های درمانی بررسی شدند. یافتهها: روشهای مختلفی برای درمان قوز قرنیه وجود دارد: عینک و لنزهای تماسی در مراحل اولیه، پیوند متقاطع برای تثبیت پیشرفت بیماری، بخشهای حلقه داخل قرنیه (ICRS) برای کاهش عیوب انکساری یا صاف کردن قرنیه، و کراتوپلاستی نافذ (PK) ) و کراتوپلاستی لایه قدامی عمقی (DALK)، کراتوپلاستی رسانا، ژن درمانی و اخیراً پیوند لایه بومن (پیوند BL) در مراحل پیشرفته بیماری. برای دستیابی به نتایج بهینه، انتخاب بهترین گزینه برای هر بیمار ضروری است. نتیجه گیری: یکی از وجوه مشترک مقالات بررسی شده، پیشرفت روش های جدید تشخیصی و درمانی در چشم پزشکی بود که می تواند نیاز به پیوند قرنیه را به تاخیر بیندازد. درک بهتر گزینه های درمان قوز قرنیه می تواند به بهبود توانبخشی بینایی و جلوگیری از نابینایی در بیماران قوز قرنیه کمک کند
