تعریف قوز قرنیه

مقدمه
قوز قرنیه از کلمات “keras” به معنای قرنیه و “co” nus گرفته شده است که به صورت مخروط، کول تعریف می شود.
قوز قرنیه یک اختلال اکتاتیک پیشرونده، دو طرفه و نامتقارن است که با تغییرات در ساختار قرنیه مشخص می شود که منجر به نازک شدن کانونی و شیب مخروطی مانند قرنیه می شود که منجر به آستیگماتیسم به ویژه می شود. نوع نامنظم. معمولاً نازک شدن پیشرونده استرومایی رخ می دهد در قسمت پارامرکزی قرنیه، به خصوص قسمت تحتانی-گیجگاهی. 5 عدم تقارن در سطح قرنیه می تواند باعث کاهش بینایی، اعوجاج تصویر و افزایش حساسیت به نور و تابش خیره کننده شود.
تظاهرات و همچنین پیشرفت این اختلال اکتاتیک می تواند بین دو چشم بسیار متغیر باشد. اکثر متخصصان اذعان دارند که قوز قرنیه یک طرفه واقعی وجود ندارد.
فرضیه های متعددی از جمله ژنتیک، محیط، سن، جنس، التهاب و عوامل ایمنی، هورمون ها، تغذیه، آلودگی و حتی ویژگی های رفتاری خاص ارائه شده است که ممکن است پاتوفیزیولوژی ناشناخته قوز قرنیه را تحت تاثیر قرار دهد. به دلیل روابط پیچیده بین اجزای ژنتیکی و اپی ژنتیکی است که توسط عوامل محیطی ایجاد می شود. چندین مطالعه اخیر اهمیت نقش التهاب و تغییرات در برخی واسطه های التهابی و اثرات احتمالی استرس اکسیداتیو در علت و همچنین پیشرفت آن. به طور خاص، قومیت های مختلف و هر دو جنس را تحت تاثیر قرار می دهد. به عنوان بخشی از یک مشکل چشمی یا سیستمیک رخ می دهد
اپیدمیولوژی
تعیین شیوع و وقوع قوز قرنیه در هر منطقه بخش مهمی از ارزیابی قوز قرنیه است. این امر بر تصمیمات، اهداف و اقداماتی که تعیین می‌کنند مراقبت‌ها چگونه اجرا می‌شود و چه کسی به سیاست‌های مراقبت‌های بهداشتی دسترسی دارد، تأثیر می‌گذارد. در طول سال ها، مطالعات نشان داده است که هم شیوع و هم وقوع قوز قرنیه
در مناطق مختلف بسیار متغیر بوده اند. 19-20 علاوه بر نقش مهم ژنتیک، محیط، قومیت و موقعیت جغرافیایی، دلایل دیگری نیز برای این تنوع آشکار می تواند وجود داشته باشد که از آن جمله می توان به عدم تشابه مطالعات اپیدمیولوژیک و طراحی مطالعه آنها، عدم وجود معیارهای مشخص شده مشابه برای تعریف و طبقه بندی قوز قرنیه، و فقدان اطلاعات تصویربرداری تشخیصی جدیدتر و هوش مصنوعی برای تشخیص در مطالعات قدیمی تر.
شیوع قوز قرنیه در بین اقوام مختلف متفاوت است. مطالعات بر روی جمعیت قفقازی میزان شیوع قوز قرنیه را تقریباً 1000 نفر در هر 100000 نفر گزارش کرده است. مطالعات مربوط به جمعیت آسیایی و خاورمیانه، بروز یک مورد در 1500 تا 5000 را گزارش می‌کنند که به نظر بسیار بیشتر است. بروز قوز قرنیه همچنین در جمعیت آسیایی و خاورمیانه در مقایسه با قفقازی‌ها نرخ بالاتری را نشان می‌دهد (2-4 در هر 100000 در مقایسه با 20 نفر در هر).
به ترتیب 100000 نفر در سال). 23-24 در مطالعات مختلف، بر اساس معیارهای تشخیصی برای تایید قوز قرنیه، شیوع متفاوت گزارش شده است. معیارهای تشخیصی از رفلکس قیچی در رتینوسکوپی تا تشخیص بر اساس تصاویر توموگرافی Scheimflug متفاوت است. مطالعات مبتنی بر جمعیت در تعیین میزان دقیق تر از مطالعات بیمارستانی به نظر می رسد
شیوع و بروز قوز قرنیه مطالعات مبتنی بر جمعیت به دلیل سوگیری انتخاب، از جمله تنها بیماران علامت دار که به بیمارستان ها مراجعه کرده اند، میزان شیوع کمتری را نشان می دهند. میزان شیوع جهانی از 0.2/100000 در روسیه تا 3300/100000 در ایران متغیر است. 18،27 در مطالعات انجام شده بر روی کودکان، شیوع بالاتر این بیماری گزارش شده است که بالاترین گزارش مربوط به عربستان سعودی بوده است. شیوع 4790/100000.28 یک مطالعه متاآنالیز اخیر، با تجزیه و تحلیل بیش از 50 میلیون فرد از 15 کشور مختلف، شیوع قوز قرنیه را 138/100000 گزارش کرده است.
بیماری های همراه
اگرچه چندین مطالعه، قوز قرنیه را با سایر اختلالات سیستمیک و چشمی مرتبط دانسته اند، اما احتمال ارتباط آن را نمی توان رد کرد. جدول 1.1 برخی از این بیماری های همراه را خلاصه می کند.
چندین مطالعه گزارش کردند که چندین نوع بیماری آتوپیک، به ویژه درماتیت آتوپیک، با قوز قرنیه مرتبط هستند.
کراتوکونژکتیویت بهاری به شدت با قوز قرنیه مرتبط است. تقریباً 70٪ موارد قوز قرنیه الگوهای توپوگرافی غیرطبیعی را نشان می دهند، اما تقریباً 11-23٪ به عنوان قوز قرنیه تشخیص داده می شود.

چاقی بیشتر بیماران مبتلا به قوز قرنیه را تحت تاثیر قرار می دهد و بین BMI (شاخص توده بدنی) و قوز قرنیه ارتباط وجود دارد. مطالعات گزارش کردند که آپنه انسدادی خواب بیست برابر بیشتر از جمعیت عمومی رخ می دهد.
ارتباط قوی بین افتادگی دریچه میترال و قوز قرنیه وجود دارد. مطالعات نشان داد که افتادگی دریچه میترال در 38 تا 58 درصد از بیماران قوز قرنیه و حدود 22 درصد از موارد پرولاپس دریچه میترال از قوز قرنیه رنج می برند.
سندرم داون ارتباط قوی با قوز قرنیه دارد. شیوع قوز قرنیه در این سندرم ژنتیکی حدود 70 درصد است. مطالعات همچنین قرنیه تندتر و نازک‌تر را در بیماران مبتلا به سندرم داون در مقایسه با جمعیت عمومی گزارش کردند.
در سندرم تورت، به عنوان یک اختلال روانپزشکی، مالش چشم به شیوه وسواسی-اجباری ممکن است ارتباط آن با قوز قرنیه را توجیه کند.
دیابت ممکن است به دلیل تسریع در فرآیندهای اتصال متقابل معمولی، محافظی برای قوز قرنیه در نظر گرفته شود.

ویژگی ها و عوامل خطر

ژنتیک
قوز قرنیه از نظر ژنتیکی پیچیده و ناهمگن با الگوی توارثی متنوع است. 40 به دنبال غالبیت اتوزومی یا وراثت مغلوب است، اما در برخی خانواده ها، قوز قرنیه پراکنده است.
هیچ الگوی مندلی را نشان نمی دهد. مطالعات ژنتیکی فرض کردند که جهش در حضور یک زمینه ژنتیکی مستعد برای نشان دادن صفت قوز قرنیه لازم است. به نظر می رسد در بیمارانی که سابقه خانوادگی مثبت، شروع زودرس و نوع شدیدتر بیماری دارند، ژنتیک ممکن است نقش بسیار بیشتری داشته باشد.
مطالعات نشان داده است که بروز قوز قرنیه در بستگان درجه یک حدود 11٪ در مقایسه با مقدار 0.05٪ در جمعیت عمومی است. تخمین زده شده است که بستگان 15 تا 67 برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به قوز قرنیه هستند.
آزمایش ژنتیک روند آینده برای قوز قرنیه و همچنین در پزشکی به عنوان یک کل است. این آزمایش‌ها به ما کمک می‌کنند تا افرادی را که در معرض خطر هستند شناسایی کرده و بیماری را زودتر تشخیص دهیم تا یک برنامه پیگیری یا درمانی که متناسب با نشانگرهای ژنتیکی خاص آنها باشد و مراقبت بهتری ارائه دهد، راهنمایی کنیم.
سناریوهایی وجود دارد که آزمایش ژنتیک به یک عمل ارزشمند تبدیل شده است:
1. جراحی انکساری باید در موارد مشکوک با انتخاب نوع خاص جراحی یا تصمیم به اجتناب از هر نوع جراحی انکساری قرنیه انجام شود.
2. خواهر و برادر و فرزندان بیماران باید تحت ارزیابی ریسک قرار گیرند و در مورد چگونگی تصمیم گیری تصمیم گیری کنند آنها باید پیگیری شوند.
از آنجایی که قوز قرنیه به آزمایش پلی ژن نیاز دارد، همانطور که بیماران بیشتری را آزمایش می‌کنیم و پایگاه داده ژنتیکی را ارتقا می‌دهیم، هوش مصنوعی (AI) نیز می‌تواند به ما کمک کند کارآمدتر و کاربردی‌تر را اتخاذ کنیم.
تصمیمات و درمان ها.
دو نوع مطالعه مختلف برای شناسایی ژن قوز قرنیه در دسترس است: 
1. مطالعات پیوندی: مطالعات مبتنی بر خانواده که مناطق پیوندی را در سراسر ژنوم شناسایی می کند که احتمالاً با قوز قرنیه مرتبط هستند.29 مطالعات بیش از 19 جایگاه مرتبط با آن را گزارش کردند قوز قرنیه که معروف ترین آنها میکرو RNA184 است که در کروموزوم 15، DOCK9 قرار دارد.
(اختصاص کننده سیتوکینزیس 9) روی کروموزوم 13، LOX (کلاژن پیوند متقابل لیزیل اکسیداز)، آنزیم مسئول اتصال عرضی کلاژن در قرنیه و CAST (کدکننده کالپاستاتین ژن)، که کالپاستاتین را به عنوان یک مهار کننده کالپئین معرفی می کند که نقش بین سلولی را ایفا می کند. 
2. مطالعات کاندیدا: مطالعات مورد-شاهدی و همگروهی که ژن های کاندید را از نظر آنها غربال می کنند
حضور در موارد و عدم حضور در گروه شاهد یا شناسایی هر گونه تفاوت معنی دار فراوانی آلل بین آنها. 26 ژن های کاندید مربوط به قوز قرنیه شامل VSX1 (سیستم بینایی homeobox1)، جهش هایی که در برخی از دیستروفی های قرنیه و قوز قرنیه گزارش شده است، SOD1 (سوپراکسید دیسموتاز1) که در کروموزوم 21 قرار دارد و در داون تحت تأثیر قرار می گیرد.
سندرم و ZNF469 (پروتئین انگشت روی 469) که انواع آن ممکن است خطر ابتلا به قوز قرنیه در جمعیت عمومی.
3. ژن های دیگر: IL1 (اینترلوکین1)، با نقش مهم در التهاب سطح چشم پاسخ، ممکن است در مورد نقش آن در قوز قرنیه تردید ایجاد کند؛ TGF1B (فاکتور رشد تبدیل کننده) 1-بتا)، با جهش های مختلف گزارش شده در دیستروفی قرنیه و بیان این ژن در قوز قرنیه نیز کاهش می یابد
4. DNA میتوکندری به دلیل نقشی که در التهاب دارد، هدف جالبی است. تعداد زیادی از جهش در بیماران قوز قرنیه وجود داشت یک آزمایش ژنتیکی جدید مورد تایید FDA که توسط Avellino Lab USA معرفی شد، تقریباً 2000 نوع از 75 ژن مربوط به قوز قرنیه را در نظر گرفت که می تواند درجه خطر ابتلا به قوز قرنیه را برای هر مورد مشکوک محاسبه کند.

محیط زیست
سن
شروع آشکار بالینی ممکن است در اوایل زندگی اتفاق بیفتد، به عنوان مثال، در دوران بلوغ، و معمولاً تا زمانی پیشرفت می کند دهه چهارم. بیشترین میزان بروز قوز قرنیه در سنین 20 و 30 سالگی است.
برخی گزارش ها حاکی از بروز این بیماری در سنین بالاتر یا حتی نوزادی یا به عنوان بخشی از آن است تغییر در وضعیت غدد درون ریز مانند بارداری موارد فردی می تواند در هر سنی ظاهر شود و در هر زمان پیشرفت کنید. بروز شکل تهاجمی قوز قرنیه در سنین پایین بیشتر است
سنین به خصوص در کودکان 47 هر چه سن کمتر باشد، بیماری و پیشرفت آن شدیدتر می شود و احتمال بیشتری برای نیاز به جراحی وجود دارد. برخی از مطالعات عمر کوتاه‌تری را در بیماران قوز قرنیه به دلیل بیماری‌های همراه مانند افتادگی دریچه میترال، چاقی و آپنه خواب گزارش کردند.
جنسیت
برخی از مطالعات شیوع بیشتری را در زنان نشان می‌دهند، در حالی که برخی دیگر شیوع بیشتری را در زنان نشان می‌دهند مردان، با این حال، با در نظر گرفتن همه اینها، به نظر می رسد که قوز قرنیه بر هر دو جنس تأثیر می گذارد
با این وجود، ممکن است تمایل زنان به این بیماری وجود داشته باشد این تغییر در غالب جنسیت ممکن است به منطقه جغرافیایی و خاص بستگی داشته باشد
عوامل محیطی
مالش چشم
بسیاری از مطالعات مالش چشم را به عنوان یک عامل خطر مستقل مهم برای قوز قرنیه و آن گزارش می کنند
پیشرفت مالش چشم در حدود نیمی از بیماران کراتوکونیک گزارش شده است.
که بیماران کراتوکونیس چشمان خود را به طور مکرر و با شدت بیشتری می مالند، نه چندان زیاد طولانی تر از بیماران غیر کراتوکونیک است. نشان داده شده است که مالش باعث التهاب سطح چشم، نازک شدن اپیتلیوم، از دست دادن کراتوسیت و ضعیف شدن استروما می شود و همچنین می تواند بر کراتومتری تاثیر می گذارد. برخی از مطالعات تأیید کردند که مالش ممکن است شکستن اشک را کاهش دهد
time. نظریه دیگری برای نقش مالش مکرر چشم، به ویژه برای پیشرفت این است. مربوط به افزایش متناوب فشار داخل چشم است. این ممکن است بر سفتی قرنیه و
تغییرات ویسکوزیته و انحنای ثانویه 53. مطالعات همچنین در مورد تئوری هرگونه پیشرفت در دژنراسیون حاشیه ای شفاف و اکتازی پس از انکسار با مالش چشم بحث کردند.
اگرچه برخی از مطالعات نقش اصلی را به مالش چشم نسبت نمی دهند، اما اغلب آنها اجتناب از این عادت را اکیدا توصیه می کنند.
پوشیدن لنز تماسی
لنزهای تماسی نقش مهمی در افزایش حدت بینایی در بیماران قوز قرنیه ایفا کرده اند
اخیرا تئوری های خاصی وجود دارد که نشان می دهد استفاده از لنز تماسی (لنز تماسی نرم یا لنز تماسی سفت) ممکن است در ایجاد یا پیشرفت قوز قرنیه نقش داشته باشد.  میکروتروما به دلیل حرکت مداوم در سطح قرنیه می تواند واسطه های التهابی را در پارگی آزاد کند فیلم خشکی چشم ناشی از لنزهای تماسی نیز این نشانگرهای التهابی را افزایش می دهد. علاوه بر این، لنزهای تماسی ممکن است مالش چشم را با تمام اثرات فوق الذکر آن افزایش دهند. در نهایت، استفاده طولانی مدت از لنزهای تماسی ممکن است باعث آپوپتوز کراتوسیت و تغییرات ساختاری استرومایی شود که ممکن است در القا یا پیشرفت قوز قرنیه حداقل در افراد مستعد نقش داشته باشد. توافق کمی وجود دارد که آیا این تغییرات ناشی از لنزهای تماسی هستند یا اینکه همه آنها ثانویه هستند. روند بیماری قوز قرنیه به عنوان یک بیماری پیشرونده.
آتوپیا
صفات آتوپیا مانند هر نوع آلرژی، آسم و اگزما در قوز قرنیه بیشتر دیده می شود.
بیماران.8 مطالعات نشان داد که قوز قرنیه در سنین پایین‌تر در بیماران دارای صفات آتوپیک ظاهر می‌شود.
بنابراین ممکن است نقش تسریع کننده آتوپی را در سیر بیماری به عنوان عاملی برای القا و پیشرفت قوز قرنیه مطرح کند. از آنجایی که آتوپی مقصر اصلی مالش چشم است، مطالعات انجام می شود نشان می دهد که ممکن است به دلیل ارتباط با مالش چشم، نقش غیرمستقیم داشته باشد.
قرار گرفتن در معرض نور خورشید (فرابنفش).
برخی از مطالعات قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش را به عنوان یک عامل خطر برای توسعه یا پیشرفت قوز قرنیه پیشنهاد کردند.
آنها نشان دادند که می تواند یک عامل کمک کننده در آپوپتوز کراتوسیت به عنوان یک فرآیند استرس اکسیداتیو و نازک شدن استرومای ثانویه باشد. از سوی دیگر، اشعه ماوراء بنفش یک جزء اصلی از
روش پیوند متقابل به عنوان یک روش موفق برای متوقف کردن قوز قرنیه پیشرونده اگرچه مطالعات به شیوع بیشتر قوز قرنیه در آب و هوای گرم و آفتابی اشاره کرد، این رابطه نامشخص است و نیاز به داده های بیشتری برای ارزیابی دارد.
سندرم فلاپی پلک
سندرم پلک فلاپی یک عامل خطر تایید شده برای قوز قرنیه است. سطح چشمی ثانویه التهاب و خشکی چشم ممکن است در ایجاد یا پیشرفت قوز قرنیه نقش داشته باشد.
هورمون ها (تیروئید و هورمون های جنسی)
مطالعات ارتباط احتمالی بین قوز قرنیه و بیماری های تیروئید را گزارش کردند. گزارش دادند
تغییرات در هورمون های تیروئید می تواند یک عامل خطر به عنوان یک تغییر دهنده ساختاری استروما باشد که ممکن است بر پیشرفت قوز قرنیه تأثیر بگذارد. در بیماران قوز قرنیه، افزایش سطح هورمون تیروکسین (T4) در اشک و زلالیه مشاهده شد. تیروئیدکتومی یا ید درمانی نیز می تواند دلیلی برای اختلال عملکرد تیروئید باشد و ممکن است در تغییر دوره قوز قرنیه نقش داشته باشد، با این حال یک رابطه علی نیاز بیشتری دارد
مطالعات از رابطه بالقوه بین هورمون های جنسی و قوز قرنیه حمایت کردند. آنها افزایش بیان گیرنده های استروژن و آندروژن را به جای کاهش بیان گیرنده های پروژسترون در اپیتلیوم قرنیه بیماران قوز قرنیه گزارش کردند.
بارداری
پیشنهاد شده است که تغییرات در وضعیت هورمونی در زنان باردار می تواند قرنیه را تحت تاثیر قرار دهد بیومکانیک، که ممکن است باعث پیشرفت در قوز قرنیه پایدار شود.
مطالعات نشان می دهد که پیشرفت قوز قرنیه در دوران بارداری یک اثر موقت است و چند ماه پس از زایمان ناپدید می شود. به عنوان یک نکته عملی، مطالعات نشان می دهد که زنان باردار
در مورد قوز قرنیه باید در دوران بارداری به دقت پیگیری شود. به دلیل روش اتصال متقابل
چالش های دوران بارداری، توصیه نمی شود. بنابراین، برخی از پزشکان، پیوند عرضی برای بیماران قوز قرنیه را به عنوان یک روش پیشگیرانه قبل از تصمیم گیری برای بارداری در نظر می گیرند.
سیگار کشیدن
برخی از مطالعات سیگار کشیدن را به عنوان یک عامل همبسته منفی یا غیر همبسته با آن گزارش کردند
قوز قرنیه. آنها نشان دادند که کشیدن سیگار ممکن است باعث ایجاد پیوند متقابل قرنیه طبیعی شود که منجر به اثرات مفیدی بر قوز قرنیه می شود.
شخصیت
ارتباط بین اختلالات شخصیت و قوز قرنیه مدتهاست که مطرح شده است
توسط چشم پزشکان.26 گزارش هایی از قوز قرنیه و اسکیزوفرنی همزمان وجود دارد، اما این موارد
فاقد شواهد پشتیبان برخی از مطالعات رابطه بین قوز قرنیه و رفتار اجباری یا اختلالات روانپزشکی را به دلیل ارتباط با مالش مزمن چشم توصیف کردند.
عدم تعادل تغذیه ای
ویتامین ها
1. ویتامین D: مطالعات گزارش کردند که سطوح پایین ویتامین D (<10 نانوگرم در میلی لیتر) ممکن است نقش مهمی در افزایش خطر ابتلا به قوز قرنیه داشته باشد، ارتباطی که نیاز به بررسی بیشتر دارد.
2- ویتامین C: اختلال در سنتز کلاژن در دوره قوز قرنیه ممکن است منجر به افزایش سطح ویتامین C در قرنیه قرنیه شود. این نوع فرآیند جبرانی ممکن است پس از پیوند متقابل اتفاق بیفتد.
3. ویتامین A: مطالعات گزارش کردند که یک مکمل اسید رتینوئیک، به عنوان یک متابولیت فعال ویتامین است
A، می تواند فرآیند اتصال متقابل در قرنیه را ارتقا دهد
4. دیگران: برخی از مطالعات نقش B9 و B12 را در پاتوژنز قوز قرنیه پیشنهاد کردند. تأثیر آنها بر آنزیم های سنتز کلاژن.
مواد معدنی
یون های فلزی مانند آهن، مس، سلنیوم و روی نقش مهمی در سنتز کلاژن و بنابراین، هرگونه عدم تعادل این مواد معدنی در یک فرد مبتلا به سوء تغذیه می تواند یک عامل خطر برای ایجاد قوز قرنیه باشد.
قوز قرنیه یک بیماری چند عاملی و پیچیده است که نقش مهمی برای ژنتیک و بسیاری از عوامل محیطی دارد. ژن ها و تعامل محیط ژن در شرایط قوز قرنیه به طور کامل درک نشده است. شناخت عمیق همه عوامل خطر می تواند به پیشگیری، تشخیص، پیش آگهی و درمان این بیماری کمک کند.