تنبلی چشم تا قبل از 10 سالگی قابل درمان است سن درمان تنبلی چشم زیر 12 سال است و در صورت تاخیر در درمان، به سختی می توان در سنین بالاتر این عارضه را که احتمال دارد منجر به کم بینایی یا نابینایی شود، در این دوران، دید واضح و کامل است. در این مدت، به خصوص در سه سال اول زندگی هر عاملی که باعث اشكال دید، در یك یا هر دو چشم كودك شود، رشد و تکامل دستگاه بینایی را متوقف می کند و در نتیجه باعث کاهش میزان بینایی کودک می شود. به این معنی که امکان دارد چشمی که از نظر ظاهر کاملا طبیعی است از بینایی کامل نباشد.
بعد از ۵ سالگی، هر چه درمان تنبلی چشم بیشتر عقب بیفتد، احتمال به دست آوردن بینایی کامل کمتر می شود. به طوری که بعد از ۷ تا ۱۰ سالگی، درمان هیچ تأثیری در بینایی نخواهد داشت. تنبلی چشم جنبه وراثتی دارد. تنبلی چشم معمولا در بین کودکانی که به طور نارس به دنیا آمده اند و یا وزن زمان تولدشان کم بوده است و یا سابقه خانوادگی آب مروارید دوره خردسالی و مشکل چشم دارند، بیشتر شایع است. در واقع، تنبلی چشم معمول ترین علت ضعف بینایی یک چشم در افراد جوان و بالغ است.
