عدسی یا لنز، جسم محدب الطرفینی است که تحدب دیواره جلویی آن کمتر از دیواره پشتی است. جنس آن بافت همبندی سلولی است. عدسی، عروق خونی ندارد (پس از طریق انتشار مواد به آن تغذیه می شود). عدسی توسط رباط آویزان کننده عدسی نگهداری می شود. عدسي يك ساختمان شفاف در پشت عنبيه است به کمک قرنیه سبب شکست نور ورودی به چشم و تمرکز پرتوی نوری روی شبکیه می شود. ضخامت عدسي چشم در شرايط مختلف تغيير مي كند و بسته به آنكه شيء مورد نظر در چه فاصله اي از فرد قرار داشته باشد ضخامت عدسي كم و زياد مي شود. در هنگام فوکوس به فواصل نزدیک به علت فرایند تطابق ( افزایش در تحدب عدسی) اشیا باز هم به صورت واضح دیده می شود. از دست دادن قابلیت انعطاف پذیری عدسی چشم برای تغییر در تحدب به علت افزایش سن را پیر چشمی می گویند .طبیعی است در چنین حالتی پرتو های نوری پشت شبکیه فوکوس شده و وضوح تصویر در فواصل نزدیک کم می شود و شخص نیازمند عینک نزدیک بین خواهد شد. همچنین در صورتی که عدسی به دلایلی از جمله افزایش سن ، ضربه و … شفافیت خود را از دست بدهد به این حالت کاتاراکت یا آب مروارید گفته می شود.
