عوامل خطر جراحی مجدد پس از فمتواسمایل یا (KLEx) برای نزدیک بینی و آستیگماتیسم نزدیک بینی
هدف: شناسایی عوامل خطر بالقوه که احتمال درمان مجدد را پس ازفمتواسمایل (KLEx) برای نزدیک بینی و آستیگماتیسم نزدیک بینی افزایش می دهد.
روش‌ها: این یک مطالعه گذشته‌نگر بر روی بیماران مبتلا به نزدیک‌بینی و آستیگماتیسم نزدیک‌بین بود که بین آوریل 2015 تا دسامبر 2020 تحت KLEx با استفاده از لیزر VisuMax 500 (Carl Zeiss Meditec) قرار گرفتند. بیماران به یکی از دو گروه تقسیم شدند: گروه کنترل و گروه مجدد. گروه درمان (اگر در طی 2 سال از درمان اولیه جراحی انکساری اضافی انجام داده باشند). تأثیر پارامترهای مختلف قبل، حین و بعد از عمل بر میزان درمان مجدد مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: به طور کلی 1822 چشم از 938 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. در مجموع، 96/2 درصد از چشم ها (54 نفر) تحت درمان مجدد قرار گرفتند. بیمارانی که مجدداً تحت درمان قرار گرفتند بیشتر زنان بودند و نزدیک‌بینی بالا، آستیگماتیسم بالا، قرنیه شیب دار، آستیگماتیسم باقی‌مانده چشمی بالاتر، و نزدیک‌بینی و/یا عیوب انکساری آستیگماتیک باقی‌مانده داشتند. در مقابل، بین میزان درمان مجدد و سن، میزان μ، نوع آستیگماتیسم و ضخامت قرنیه ارتباط معنی‌داری مشاهده نشد.
نتیجه‌گیری: عوامل مرتبط با میزان بالاتر درمان مجدد پس از KLEx شامل جنسیت مونث، نزدیک‌بینی با انکسار آشکاربیش از (> -5.00 دیوپتر [D])، آستیگماتیسم قرنیه (> 2.00 D)، معادل کروی (> 6.00 D)، آستیگماتیسم باقی‌مانده چشمی، استیگماتیسم داخل چشمی بود. و عیوب انکساری نزدیک بینی و آستیگمات باقی مانده پس از عمل. این مطالعه ممکن است به تشخیص قبل از عمل بیماران در معرض خطر برای درمان مجدد، بهبود مشاوره بیمار قبل از عمل و بهینه سازی انتخاب بیمار برای کاهش میزان درمان مجدد پس از عمل فمتواسمایل در آینده کمک کند.
