لنزهای سخت

این لنزها از نظر قوام ، سفت بوده و قابل تا شدن نیستند و از نظر جنس مواد سازنده به دو دسته تقسیم می شوند :
1- لنزهای تماسی PMMA
که امروزه به ندرت استفاده می شوند.
2- لنزهای سخت با قابلیت نفوذپذیری نسبت به گاز اکسیژن(RGP) :
این لنزها شامل ترکیبی از پلاستیک و سایر مواد از قبیل سیلیکون یا پلیمرهای فلوئور می باشند . این مواد علاوه بر حفظ شکل لنز ، اجازه عبور اکسیژن را از میان لنز به قرنیه می دهند. این لنزها رطوبت پذیر بوده و نسبت به سایر لنزها قدرت سازگاری بالاتری با قرنیه دارند.
لنزهای RGP
بهترین انتخاب در موارد آستیگماتیسم بالای قرنیه و بیماری قوز قرنیه می باشند .
استفاده از این لنزها طبق نظر پزشک و در بیمارانی که لنز نرم برای آنها مفید نمی باشد ، تجویز می گردند. این دسته از لنزها به علت سختی ماده اولیه لنز قابلیت انعطاف ندارند ( مثل لنزهای نرم تا نمی شوند ) و به همین دلیل مدت زمان بیشتری لازم است تا فرد به آنها عادت کند.