مسیرهای هدف گذاری درمانی

یک کاربرد مهم از پایگاه دانش ایجاد شده توسط فاکتورهای مولکولی پروفایل در KC، شناسایی مسیرهای مکانیکی ممکن برای مداخله درمانی بوده است. مسیرهای التهابی توسط مطالعات متعدد نشان داده شده است که KC را تحریک می کند. نشان داده شد که استفاده از قطره چشمی سیکلوسپورین-A برای کاهش MMP9 در بیماران KC باعث کاهش پیشرفت بیماری و حتی القای صافی در زیر مجموعه کوچکی از بیماران می شود [16]. از آنجایی که نشان داده شده است که استرس اکسیداتیو در ایجاد آسیب شناسی KC نیز اهمیت حیاتی دارد، ممکن است قطره های چشمی آنتی اکسیدان برای درمان مفید باشد. فعالیت آنتی اکسیدانی که اخیراً برای قطره های چشمی ترهالوز نشان داده شده است، ممکن است در KC نیز اهمیت داشته باشد. ویژگی اصلی پاتولوژیک KC از دست دادن سفتی بیومکانیکی است که به دلیل تغییر کلاژن است.
سازماندهی و کاهش آنزیم های اتصال عرضی. بنابراین، روش بالقوه دیگر برای درمان KC، تقویت عملکرد LOX در استرومای قرنیه است. LOX به مس به عنوان یک فعال کننده کمکی نیاز دارد و از این رو رویکردی برای فعال کردن LOX استرومایی با استفاده از قطره های چشمی سولفات مس برای دستیابی به تقویت استرومایی است. بسیاری از این مسیرها توسط مطالعات تحقیقاتی مختلف تأیید می‌شوند و امید به درمان‌های موضعی برای مرحله اولیه KC را افزایش می‌دهند.