با این حال، به نظر می رسد که CK به تنهایی ممکن است برای آستیگماتیسم بالا و قوز قرنیه مؤثر نباشد و باید با گزینه های دیگر ترکیب شود، یا ممکن است جراح لکه های بیشتری را در مناطق مسطح اعمال کند (174،177).Kato و همکاران، با استفاده از کرائوپلاستی هدایت کننده توپوگرافی (TGCK) در قوز قرنیه پیشرفته، بهبود چشمگیر دید را در 12 ماه پس از عمل در 70 درصد از چشم ها مشاهده کردند. این روش جراحی برای مواردی از قوز قرنیه پیشرفته غیر مترقی توصیه می شود که نمی توانند لنزهای تماسی را تحمل کنند . همچنین Alio و همکاران، از CK برای بازسازی قرنیه در بیماران مبتلا به قوز قرنیه استفاده کردند. در روش آنها، کاوشگر در نواحی باریک و غیر خارج از قرنیه قرار می گیرد تا در مناطق مسطح قرنیه به تندی انتخابی برسد. بعد از عمل، تغییرات قابل توجهی در توپوگرافی بیماران مشاهده شد و بینایی آنها بهبود یافت (168)؛ با این حال، برخلاف پیوند متقاطع، CK نمی تواند پیشرفت بیماری را متوقف کند و در صورت ترکیب با پیوند متقابل مؤثرتر خواهد بود. مطالعات محدودی در این زمینه به عنوان گزارش مورد منتشر شده است. Kymionis و همکاران، CK-CXL را در مقایسه با CXL به تنهایی در مطالعه دو مورد قوز قرنیه مقایسه کردند و تفاوت کمی از نظر بینایی نشان دادند (180). در سال 2012، Keraflex به عنوان یک روش جدید برای درمان قوز قرنیه معرفی شد. در این روش، مایکروویوهای کم انرژی به مدت کمتر از 1 ثانیه همراه با میتومایسین و اشعه ماوراء بنفش به عنوان CXL تسریع شده استفاده می شود. این روش که با سیستم Vedra انجام می شود، باعث صاف شدن قرنیه مرکزی می شود در حالی که از یکپارچگی و بیومکانیک قرنیه محافظت می کند. با افزایش دمای بافت، جمع شدن کلاژن در 150 میلی متر در استروما اتفاق می افتد و برای جلوگیری از آسیب به لایه بومن در طول درمان، از سیستم خنک کننده KXS Vedra استفاده می شود. با استفاده از این روش، افزایش کروی بودن قرنیه و کاهش مقادیر کراتومتری می تواند تحمل لنزهای تماسی را برای بیماران بهبود بخشد و در نتیجه کاهش انحرافات مرتبه بالاتر وضعیت انکساری بهبود می یابد (181). هدف اصلی این روش حفظ نتایج و پایداری انکسار با استفاده از پیوند عرضی است، اما به نظر می رسد پیوند عرضی کلاژن قرنیه برای جلوگیری از رگرسیون مؤثر است و مطالعات بیشتری در این زمینه مورد نیاز است. رگرسیون یکی از عوارض عمده CK است، چه به تنهایی و چه با روش های دیگر، و می تواند به میزان نامنظمی قرنیه و میزان عیوب انکساری مربوط شود که نتایج ناپایدار و غیرقابل پیش بینی را ایجاد می کند (183،182،168،180) و به نظر می رسد در سنین جوانتر شایع تر است . همچنین، در چند روز اول پس از جراحی، بیماران از احساس جسم خارجی و حساسیت به نور شکایت داشتند. در یک مورد، رسوبات حلقه آهن قرنیه در یک زن 54 ساله تحت درمان دوربینی با استفاده از CK پس از یک سال پیگیری گزارش شد و یک مورد گزارش سوراخ شدن قرنیه در یک بیمار مسن بئد که دو سال بعد از لیزیک، CK را برای درمان آستیگماتیسم دریافت کرده بود، که احتمالاً به دلیل جراحی قبلی بود
